امام حسین از دوران کودکی به قرآن مجید عشق فراوانی داشت و در تمام مراحل زندگی خود، چه در کودکی و چه در جوانی و چه در دورانهای دیگر، همیشه از قرآن سخن می گفت و قرآن میخواند و لحظه ای از قرآن جدا نبود.

عصر روز تاسوعا، عمر سعد تصمیم گرفت به سوی خیمه های امام حسین حمله ور شده و عرصه را بر یاران امام تنگ کند، آن هنگام که حضرت ابوالفضل، خبر هجوم دشمن را به ایشان داد، امام حسین فرمود: به نزد اینها برگرد و اگر میتوانی از آن‌ها مهلت بگیر، تا امشب را به نماز و راز و نیاز با پروردگارم بپردازیم؛ خدا می داند که من به نماز و تلاوت قرآن عشق می ورزم و دعا و استغفار را دوست دارم. (مجلسی، 1403هـ.ق، ج 44، ص 391) ادامه مطلب...

راه دستیابی به ولایت الهی، صالح‏شدن است و بدون آن در ولایت الله راهی نیست

و خدا هم تولّی طالح را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم اُنس با قرآن است.

خداوندی که قرآن را نازل فرمود و ولایت صالحان را بر عهده دارد، ولی مَن است؛

یعنی دو صفت الهی تنزیل قرآن و ولایت صالحان، نقش تعیین‏کننده‏ای در ولایت

من و هر انسان قرآن‏مدار صالح خواهد داشت.

ادامه مطلب...

قرآن کریم در برگیرنده هدایت و سعادت انسان در دنیا و آخرت می‎باشد و در تمام مراحل زندگی رهبر و راهنمای انسان به سوی کمال است.

 اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ ...«این قرآن به راهی هدایت می‎کند که مستقیم‎ترین راههاست...»

چون قرآن روش درست زیستن را به انسان می‌آموزد و برنامه‌ای را که در بر گیرنده تمام ابعاد زندگی انسان و تضمین کننده سعادت فردی و اجتماعی و دنیوی و اخروی اوست، ارائه می‌دهد، به میزانی که انسان آموزه‌ها و دستورهای قرآن را در زندگی به کار بندد، موفقیت کسب خواهد کرد اما هراندازه از قرآن فاصله بگیرد، دچار خسارت و ضررخواهد شد.

<**<** ادامه مطلب...

 آیات قرآن، سخنان خدای سبحان است و چون او کانون مبارکی، بلکه خود برکت است، خواندن سخنانش نیز برکات فراوانی را در پی دارد.

اکنون به برخی از آنها اشاره می شود:

الف) افزایش ایمان

 قرآن درباره اثر تلاوت صحیح و همراه با تدبر، چنین می فرماید:

«الذین آتیناهم الکتاب یتلونه حق تلاوته أولئک یؤمنون به»( سوره بقره، آیه 121. )؛

(کسانی که به آنان کتاب آسمانی دادیم، در حالی که آن را به درستی و خوبی تلاوت کنند، حتما بدان ایمان

می آورند.) حق تلاوت، تنها این نیست که حرکات و اعراب و سکون و وقف و قواعد تجوید حروف و کلمات رعایت شود، بلکه همراه با آن، تدبر در معانی و تعقل و آمادگی برای اثرپذیری نیز لازم است. نیز درباره پذیرش مؤمنان چنین می فرماید:

«و إذا تلیت علیهم آیاته زادتهم إیمانا»(سوره انفال، آیه 2.)

ادامه مطلب...

 وصفها، بزرگداریها، تبیین ها و توضیح های علی (ع) از قرآن و دربارة قرآن بس شکوهمند و دلنواز است.

 گاهی کلام علوی در پرده برگیری از رازها و رمزها و عظمتهای قرآن چنان اوج میگیرد و فراز میآید که انسان بیاختیار در برابر اوج بیان رشک برانگیز علوی سر تعظیم فرود میآورد.

 قرآن در نگاه علی (ع) بهار دلهاست که باید با آموزههای آن جان و دل را طراوت بخشید و شفای دردهاست که باید

 با رهنمودهای آن، از زشتیها و ناروایی ها رهایی جست و دردهای نفاق، کفر، کژاندیشی و کژرفتاری از صفحه جان و صحنه رفتاری زدود، آن بزرگوار فرمود: 

 تعلموا القرآن فانه احسن الحدیث و تفقهوا فیه فانه ربیع القلوب و استشفوا بنوره فانه شفاءالصدور .( نهج البلاغه، خطبه 110.)

 "قرآن را بیاموزید که نیکوترین گفتار است، و در آن ژرف بیاندیشید که آن بهار دلهاست و از پرتو هدایتش طلب شفا کنید زیرا که شفادهنده سینهها(ی دردآلود) است."

 و فرمود:

ادامه مطلب...