راه دستیابی به ولایت الهی، صالح‏شدن است و بدون آن در ولایت الله راهی نیست

و خدا هم تولّی طالح را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم اُنس با قرآن است.

خداوندی که قرآن را نازل فرمود و ولایت صالحان را بر عهده دارد، ولی مَن است؛

یعنی دو صفت الهی تنزیل قرآن و ولایت صالحان، نقش تعیین‏کننده‏ای در ولایت

من و هر انسان قرآن‏مدار صالح خواهد داشت.

 به همین دلیل می‏فرماید:

فاقرءوا ما تیسّر من القران: آن مقدار که برای شما میسّر است، قرآن بخوانید و با این کتاب

آسمانی انس بگیرید، حتی اگر معنای بعضی از آیات و سوره‏ها برای شما روشن نشد،

نگویید که خواندن بدون درک معنا چه اثری دارد. چون قرآن کلام عادی نیست که اگر کسی

معنایش را نداند، خواندنش بی‏ثمر باشد، بلکه نوری الهی است که خواندن آن به تنهایی نیز

عبادت است، گرچه خواننده به معنایش آگاهی نداشته باشد، ولی باید کوشید که از رهنمود

خود قرآن در لزوم تدبّر در معنا نیز بهره برد. و جهت انس بیشتر با قرآن ؛خداوند می فرماید:  

«وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلاً»   «و قرآن را شمرده شمرده بخوان.»  

 قرآن حبل الله است که اُنس با آن و تدبّر در آن و ایمان و عمل به آن، انسان را بالا می‏برد و به

مقام صالحان می‏رساند تا مستقیماً در پوشش ولایت خدا قرار گیرد. اگر انسان مشمول ولایت

الله شود، تمام امورش را او اداره می‏کند و در آن مقام، دیگر هیچ راهی برای وسوسه و رخنه

اهریمن نیست. خدا او را از تمام تیرگی‏ها و تاریکی‏ها نجات می‏دهد و او را نورانی می‏سازد؛

الله ولی الذین امنوا یُخْرجهم من الظلمات إلی النور چنین شخصی در میان امّت با نور حرکت

می‏کند؛ یعنی در حالی به سر می‏برد که حرکت و بصیرت و سیره‏اش، روشن و روشنگر است؛

وجعلنا له نوراً یمشی به فی الناس درباره شنیدن قرآن؛ خداوند می فرماید:  

«وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ»  

«و چون قرآن خوانده شود، گوش بدان فرا دارید و خاموش مانید، امید که بر شما رحمت آید».**>