مسخره کردن : سورهء حجرات ـ آیهء 11

یا اَیُّها الّذینَ امَنُوا لا یَسخَر قَومٌ عَن قَوم ٍ عَسی اَن یَکُونُوا خَیراً مِنهُم وَ لا نِساءٌ مِن نِساء ٍ عَسی اَن یَکُنَّ خَیراً مِنهُنَّ ، وَ لا تَلمِزوا اَنفُسکُم وَ لاتَنابَزوا بالالقاب ِ بئسَ الاِسمُ الفُسوقُ بَعدَ الایمان وَ مَن لَم یَتُب فَاولائکَ هُمُ الظّالِمُون

ای کسانی که ایمان آورده اید

           نباید قومی قوم دیگر را استهزا کنند

                         شاید آنها از اینها بهتر باشند

                                     عیب یکدیگر را به رخ نکشید

                                              و همدیگر را به لقب های زشت مخوانید

                                                               که بد نامی است نام کفر و فسوق، پس از ایمان

                                                                                     و آنها که توبه نکنند همانان ستمکارانند

سرچشمهء استهزا و مسخره کردن دیگران همان حسّ خود برتربینی و کبر و غرور است

در حالیکه معیار ارزش نزد خداوند تقواست.

 بنابراین خداوند انسان را از مسخره کردن دیگران نهی کرده حتی با حرکت چشم ، یا اشاره ای چه در خفی و چه عیان.

* برگرفته از تفسیر نمونه،ج 22