سماعة گويد: از امام صادق عليه السلام سؤال کردم چه کسى شايسته است که زکات بگيرد؟ حضرت فرمودند:

هِىَ لِلَّذى وَاللّهِ فى کِتابِهِ «لِلْفُقَراءِ وَالْمَساکينِ وَالعامِلينَ عَلَيها وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فى الرِّقابِ وَالغارِمينَ وَفى سَبيلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبيلِ فَريضةً مَنَ اللّهِ»[ توبه، 60]؛

به خدا قسم، زکات براى آنان است که در کتاب او (قرآن) نامشان بيان شده است: فقراء، بيچارگان، جمع ‏آورندگان آن، کسانى که با گرفتن زکات قلب هايشان نسبت به اسلام نرم مى ‏شود، در (آزادى) بندگان، بدهکاران، راه خدا و کسى که در راه مانده است. اينها تکليف واجب از سوى پروردگار است.

بحارالأنوار، ج 96، ص 56